
ارزیابی جیوه در ماهیهای خلیج فارس با کمک فناوری پیشرفته خشککردن انجمادی مقدمه: با افزایش نگرانکننده آلودگیهای صنعتی در خلیج فارس، بررسی فلزات سنگین در آبزیان خوراکی به ضرورتی علمی تبدیل شده است. زمینه تحقیق: در پژوهشی از دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، غلظت جیوه در بافتهای عضله و کبد ماهیOtolithes ruber ، یکی از گونههای پرمصرف در جنوب ایران بررسی شد. یکی از چالشهای اصلی در سنجش عناصر سنگین، حفظ یکنواختی و دقت نمونهها در مرحله خشکایش پیش از آنالیز است. در این مطالعه برای دستیابی به وزن خشک ثابت و آمادهسازی دقیق نمونهها، از فریزدرایر آزمایشگاهی درساتک با کارایی بالا در فرآیند لیوفیلیزاسیون استفاده شد، روشی که نقش مؤثری در افزایش دقت نتایج نهایی ایفا کرد. فرآیند آمادهسازی و خشک کردن نمونهها: در این مطالعه پس از جداسازی بافتهای عضله و کبد از ماهی Otolithes ruber، نمونهها در کیسههای پلیاتیلنی قرار گرفتند و در دمای 20- درجه سانتیگراد فریز شدند تا از تخریب ساختار بافت و رشد میکروارگانیسمها جلوگیری شود. سپس نمونههای منجمد، به مدت ۲۴ ساعت کامل در دستگاه فریزدرایردرساتک (DORSATECH) قرار گرفتند تا به وزن خشک ثابت برسند. دو نکته کلیدی استفاده از خشک کن انجمادی در این مطالعه: • پیشگیری از تخریب ساختار پروتئینی و تبخیر ترکیبات فرّار جیوه • پایداری بافت برای انجام آنالیز حرارتی با دستگاه AMA254جهت سنجش دقیق جیوه نتایج : یافتهها نشان دادند که میانگین غلظت جیوه در بافت عضله کمتر از حدود مجاز تعیینشده توسط سازمانهای بینالمللی مانند WHO، FAO و FDA است، اما نسبت غلظت جیوه در بافت عضله به غلظت آن در کبد (0.16) حاکی از آلودگی شدید زیستمحیطی در منطقه مورد مطالعه است. همچنین نتایج نشان داد که مصرف این گونه ماهی میتواند سلامت کودکان را در معرض خطر قرار دهد. این پروژه نمونهای دقیق از ترکیب پژوهش آکادمیک با فناوریهای روز آزمایشگاهی است؛ جایی که کیفیت فرآیند خشککردن میتواند مسیر تحلیل نهایی را تعیین کند.
جزئیات